આજના દિલ્લી પ્રાચીનકાળ ના ઇન્દ્રપ્રસ્થ જ હતા. પરંતુ આ ઇન્દ્રપ્રસ્થ અર્થાત દિલ્લી ની કહાની માં એક બીજું ભયાનક દર્દ છે તો બીજી બાજુ ખુશી. કૌરવ અને પાંડવો ની વચ્ચે જયારે રાજ્ય વહેંચણી ને લઈને વાત ચાલી, તો મામા શકુની ની અનુશંસા પર ધ્રુતરાષ્ટ્ર એ ખાંડવપ્રસ્થ નામના એક જંગલ ને જોઇને પાંડવો ને અમુક સમય સુધી માટે શાંત કરી દીધા હતા.
આ જંગલ માં એક મહેલ હતો જે ખંઢેર થઇ ગયો હતો. પાંડવો ની સામે હવે એ જંગલ ને નગર બનાવવાની મુશ્કેલી હતી. ખંઢેરનુમા મહેલ ની ચારેય બાજુ ભયાનક જંગલ હતું. યમુના નદી ના કિનારે એક જંગલ હતું જેનું નામ ખાંડવ જંગલ હતું.
પહેલા આ જંગલ માં એક નગર હતું, પછી તે નગર નષ્ટ થઇ ગયું હતું. ખંડહરો ની આસપાસ ત્યાં જંગલ નિર્મિત થઇ ગયું હતું. એક દિવસ ત્યાં શ્રીકૃષ્ણ અર્જુન અને યુધિષ્ઠિર ની સાથે પહોંચ્યા અને ત્યાં યમુના નદીના કિનારે બેસીને પ્રસન્નતા ની સાથે આનંદોત્સવ મનાવી રહ્યા હતા.
ત્યારે ત્યાં એક બ્રાહ્મણ ઉપસ્થિત થયો. બ્રાહ્મણ એ કહ્યું કે હું એક બહુભોજી છે અને તમે સંસાર ના શ્રેષ્ઠ લોકો છો તો નિશ્ચિત જ તમે મારી ભૂખ શાંત કરશો. શું તમે મને ભિક્ષા આપશો. ત્યારે અર્જુન એ કહ્યું કે તમારી તૃપ્તિ કઈ પ્રકારથી હોય છે. આજ્ઞા કરો અમે એ પ્રકારનું ભોજન લાવીએ.
ત્યારે બ્રાહ્મણ એ વચન લઈને કહ્યું કે હું અગ્નિ છું તમે મને સાધારણ અન્ય ની આવશ્યકતા નથી. તમે મને એ જ અન્ન આપો જે મારા યોગ્ય છે. હું ખાંડવવન ને સળગાવવા માંગું છું. એનાથી મારી ભૂખ શાંત થશે. પરંતુ આ વન માં તક્ષણ નાગ એમના પરિવાર ની સાથે સદા રહે છે
અને ઇન્દ્ર એની રક્ષા માં તત્પર રહે છે. જયારે પણ હું આ વન ને સળગાવવાનો પ્રયાસ કરું છું તો ઇન્દ્ર જળ ની વર્ષા કરી દે છે. અગ્નિદેવ નું આ વચન સાંભળીને અર્જુન એને આશ્વાસન આપે છે કે આ વખતે ઇન્દ્ર ને આ કામ કરવાથી રોકવા પડશે.
ભગવાન શ્રી કૃષ્ણ અને અર્જુન ની અનુમતિ લીધા વગર અગ્નિદેવ વન ને સળગાવવા લાગે છે. ખાંડવવન માં અગ્નિ ધધકવા લાગી અને એની ઉંચી ઉંચી લપેટ આકાશ સુધી પહોંચી ગઈ. આ અગ્નિમાં માત્ર છ જીવો બચે છે. અશ્વસેન સાપ, મય રાક્ષસ અને ચાર શાર્ડ પક્ષીઓ.